RUMİYE Bİ’L-AHAVEYN –
RUMİYE Bİ’L-KADER
RUMİYE :
“Atmak” manasına “rama”
kök fiilinin meçhulü olan rumiye, Hadis Usûlü ilminde itham ve cerh karşılığı
olarak kullanılmıştır. Söz gelimi, bir ravi hakkında Rumiye bi'l-Ahaveyn denilmişse
bu, o ravinin yalancılıkla yalancılığın kardeşi mesabesindeki Rafızilik
ihtamına maruz kalarak cerhedildiğini gösterir. Rumiye bi'l-İrcâ, ravinin
mürci'eye mensup olmak; Rumiye bi'I-kader ise aşırı kaderiye bağlılığı
töhmetiyle karşılaşıp cerhedildiğinin ifadesidir.